Yıllar önce Stanford Hastanesi'nde gönüllü olarak çalışan bir doktor zaman, çok ciddi ve az rastlanan bir hastalığa yakalanmış Liza adında bir kız tanımış.İyileşmesi için bir tek yol varmış o da beş yasındaki erkek kardeşinden kan nakli yapılması.
Erkek kardeşi ayni hastalığın üstesinden gelmiş ve vücudunda hastalığı yenebilecek antikorlar oluşmuş. Doktor bu durumu Liza'nin erkek kardeşine açıklamış ve ona ablasına kan vermeyi isteyip istemediğini sormuş.Küçük çocuk bir an tereddüt etmiş ve derin bir nefes aldıktan sonra,"Evet, eğer Liza kurtulacaksa veririm" demiş.
Kan nakli yapılırken,kucuk çocuk ablasının yanındaki yatakta yatıyor ve ablasının yanaklarına renk geldikçe herkesle birlikte gülümsüyormuş.Sonra yüzündeki gülümseme kaybolmuş. Başını kaldırıp doktora baktıktan sonra titreyen bir sesle,"Hemen mi öleceğim?" diye sormuş. Sonradan anlaşılmış ki yaşı çok küçük olduğu icin, doktorun sözlerini yanlış anlamış ve kanının tümünü ablasına vermesi gerektiğini düşünüp ölümü pahasına onu kabul etmiş.
Sevdiğin birinin yaşaması için kendinden vazgeçmek... Ne kadar zor! Belki de zor olduğunun düşünülmesinin nedeni yazıdaki çocuk gibi birini yürekten sevmemek. Belki de gerçek sevmeyi bilmemek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder